Gusto kong tumakbo

Ika nga sabi ni micheal jackson "love is strong it only cares for joyful giving", gusto kong maniwala, pero minsan parang niloloko ko lang ang sarili ko. No matter what, minsan ang criticism talaga ay nakakamatay. Bakit kasi di ako pinanganak na gwapo, feeling super pangit ako. Ou, alam kung weather-weather lang ang buhay pero pati ba naman itsura ko nasali na rin, minsan nga nakukuha lang akong tingnan depende sa ilaw na naka-direct sa balat ko incandescent ba o flourescent. In addition pa dun, yung kalat, mess-up ang buhok ko. Dala ba sa sobrang tiwala na shiny ko na buhok o sadyang oily ito. Its true, somebody's opinion should not be your basis as reality and its true also that reality is a conventional practice or phenomenon accepted by the society. Kaya nga siguro ang dami-daming nababaliw kasi lahat gawa lang ng tao. Kaya minsan mas masarap ang feeling pag-ikaw lang mag-isa, walang kumokontra at bida ka pa...

22nd Chapter of the Book

Well, well...after all that had happened, its the same story pa rin, but honestly, this chapter seems to be more silent. very silent indeed. Though I dont find any serenity on it. Siguro nga, dahil sa walang tumawag, pero parang ok lang. After all, I'm the reason bakit naging ganito ka boring ang buhay ko. (Sigh)... Is there a chance na mabalik yung dating panahon, I feel the guilt that I should have appreciate it more instead of creating hatred, criticism and negativism. But I want them to reach out, Gusto ko palagi silang magreach out, I know that its impossible but I just cant help it. Buti pa ang ibang tao na di related sa yo, naalala nila, buti pa yung relatives ko, buti pa yung step dad ko, pero yung kaisa-isa kung pamilya, ewan ko na lang... but anyway why should I spent my time thinking of unecessary things na I'm on my own now... Stupid kung iisipin but I have to accept that things even a blood relative, your mom that is, has its own ending and limitations. Too bad, I lost mine, maybe that is the consequence of practicing my prerogative, freedom to choose ones happiness and likes, It sounds selfish yet the contemporary reality agrees with it.

Whew! para bang nabunutan ako ng tinik after I pass the PRC requirements for my cases. I never thought na makakapasa ako but still this is not the time to celebrate, I'm not sure kung matatanggap ba yun or I need to revised that freaking sheets of papers! Wow naman, after all this time, feeling ko I can relax a bit and breathe some fresh air (bongga!). Kaya for now, I have to make sure that I make some follow on my cases and hopefully di ko kailangang magrevised

And I say, its a different story...

Alam mo minsan talaga nakukuha ko pang magkamali na nakapost na ang sagot sa aking harapan, minsan kasi, I'm trying to find out na baka pwede pang ipilit, pwede pang ikasya pero ang hindi ko alam nagbulag-bulagan lang ako, kaya ang mga naging resulta ay either nasira, mas lumala kaya pero ewan, ginagawa ko na lang I laugh towards the things na nagiging sobrang bobo ako, iniisip ko kasi baka makalusot...ahehehe

Iba magmahal si Malas

Hahay...Kung alam ko lang na yun ang mangyayari, di ko na sana itinuloy...Noong August 21 kasi pumunta ako ng Tagum di para mag-lakwatcha kundi magpapirma(Signing of Papers) ng aking mga dokumento upang maka-take na NLE. I'm not sure kung anong araw yun pero sabi nila Ninoy Aquino day daw... Sa una pa lang may kutob na akong wala ang masign which is head Nurse ng DRH hospital sa Tagum, sabi nila scary sya pero kailangan natin syang harapin. An nasa isip ko nung time na yun ay baka siguro nag-celebrate din sya ng araw ni Ninoy, pero sabi ko sa sarili ko its better to try than never (ahahaha...sweet lemoning nga naman, maasahan anytime)...at nang mareach ko na ang office...syempre naghanda ako, with all the uniforms na pinalaundry ko pa, nagtoothbrush pa ako at nagalmusal plus smile kulng na lng kakabitan na ako ng wing ang charan...angel ang angel ang dating)..anyway, so dun na, at nang ma-reach ko na ang pinaka-dulo na pintuan...guess what kung sino ang nag-greet sa aking goodmorning.... well isa lang naman syang coupon bond na may naka print na "The HeadNurse is not around, she will be back on monday August 24, 2009 Monday" (ahhhhhhh!!!!! parang gusto kung pumatay ng tao at pasabugin ang boung office with matching explosion and walk out effect) Sheet of paper nga talaga oh...pero sabi ko (safeguard effect Yung tipong ako ang iyong konsenxa scene, Iniisip "jaykko Ok lang yan..May Bukas Pa"....Santino? ikaw ba yan?) Napakamot ako sa ulo ko at sabay daan sa corridor na parang napahiya....kaya ayun, diretso uwi sa Davao... Nung nakasakay na ako sa Bus (bachelor yung pangalan ng bus) Somewhere sa Panabo (kalapit bayan ng Tagum..bigla ba namang humigpit ang traffic at ok na sana yun kaso dahil siguro sa katangahan ng driver ng 10wheeler truck o ng bus driver, eh nabangga ang sidemirror ng 1owheeler truck ni bachelor bus....grabeh! Eh ayun, filipino style, nagbangayan ang dalawang magagling na driver...at 30 mins na ang lumipas, umalis na ang mga pasahero pero nagbabangayan pa rin sila..( Utang na LOOB!!! 200 pesos lang naman yan...di ba pwedeng areglohan... mag iisang oras na ata yun at nagdecide ang dalawa na tapusin na ang usapan... (safeguard effect na naman ako..."kitam Jaykko Patience is aVirtue") Ang di ko alam ng pumasada na ang bus which is kala ko OK na, eh dumiretso pala kami ng Municipal Hall Papauntang police station) at dun ko nalam na its the end but its the beginning pa lng pala.... Iba ang surprise level ni kamalasan nun...with matching banggaan ang police station pero in fairness nakapunta na ako ng municipal hall at police station.

So...di na ako nakapag-pigil at kinuha ko ung ticket ang magpa-moneyabck guarabtee sana ako pero iba eh...binigyan nila ako ng ticket na may pirma ng tsuper at sinabi sa akin na sumakay na lang daw ako sa another na bachelor bus station...ako naman no choice... "fine kuya, as you wish" sabi ko pero sa isip ko lang...

to be comtimue pa.....

Balik sa simula...bat pa kasi may board exam!

OMG! Mg God talaga, magpapakita na naman ako sa skul? magpapasign sa mga dating C.I.? Paguusapan nila kung bakit ako nasa school at nagpapaprocess ng same thing just what I did last year?...ahhhh...nakakahiya man aminin that the consequence of getting myself to a situation that I chose with freedom....kung sabagay, napag-isipan ko na toh pero iba talaga pag nasa totoong situation ka na...feeling ko para akong pinag-uusapan with negative thoughts...hahay...buti na lng I have my friends with me to help me out... But right, I dhoulf be positive...eh walalng choice eh...alalngan naman magpa-apekto ako sa kanila na di naman sila anmg nagpapakain sa akin......but still its easy to say pero I have to do this....nung saturday(August 15, 2009) buti na lang sinamahan ako ng mabuto kjong kaibigan na Rolz kaya napasubo akong manlibre...ahehehehe...Nakapag-enroll ako uli sa same review center kung saan ako nagreview before but this time in myown expense na...do ko alam if this plan will be succesful...I dont want to quit my job since they pay me good and my job is worth not to be given up....buti na lang nakakuha ako ng schedule wchich best fits me...5pkm-9pm ang review sched while my work starts at 9pm-6pm...I'm planning to move it an hour just to make sure....but definitely i should be positive with the results...hahay, buhay talaga....

Ang Kutchara nga talago oh...iba pananaw sa buhay

Hay Naku! another post ko na naman toh... di alam kung pano simulan pero nagsimula ang lahat nung month of march ata...di ako sigurado... I work in a call center dba, sa di nakaka-alam at least alam nyo na... I belong actually sa support team, well kami yung parang point of contact if ever my concern ang agent regarding problema sa customer service and technical issue. Basta, yun na yun..

Tapos, each of the support individual support 5 agents. Kami ang naga bigay ng extra work-arounds, huddles and educate our agent in any way we can... In this period nameet ko ang isang agent, again itago na naman natin siya sa pangalang "R".

Now, imagine nyo ung mukhang chubby at "balbasero". Before, wala akong "L" sa kanya...walang paki-alam, i just thought him so ordinary, minsan nga na remember ko kinukulit nya na kunin ang number ko....oh freak!

And then just after like 2-3 weeks from now, parang iba...parang lalong naging cute, super taba na parang gusto ko syang i-squeeze till matanggal ang gigil ko...pero unfortunately ang tummy tap lng ako....on the first week i tried hiding it but habang tumatagal mas naging weird, di ako mapalagay hanggat di ko siya na-que (parang sort of txting using computer) sa station nya.. I send "R" pictures ng "baboY" Tapos...after that, feeling ko ang saya-saya, na parang gusto kong tumambling(cartwheel). Even "R" told me that I'm getting weird na raw....nung tumambad sa aking ung reply na ganun...una"parang na freeze ako ng ilang oras...di ko alam ang i-rereply...naku.. sasabihin ko kaya ang totoo o titigil na ako....eh pag-tumigil ako eh, mas obvious naman dba...so i ride on na lang, reply ko, [so di na lng ako mag-que sayo] , R-->[d man, basta mas weird ka lng ngaun than previous times] Ako--> [cge lng, ikaw lng bitaw ang nakakpansin] tama kaya ang reply ko? then eto lng reply nya [ahehehe]....??? anong ibig sabihin nun?

then, couple of days anging intense ung pag-que namin sa isa't isa, cguro dahil alam nya na ring nagkagusto ako sa kanya...total wala naman sigurong mawawala, same feather naman kami...pero nakakabahala lang eh, baka nakikiride lang din sya.... panu yan?

Tapos ngayon nagpalibre yan xa sa akin, kumagat naman ang gago...eh un nilbre ko xa ng noodles na chowking and take note chiken flavor pa un ha...ako, well, nag-kape na lng ako, di ako gutom nun, gusto ko lang siyang samahan

Ang takaw nya talagang kumain, nag-offer oa siay sa akin "jake kain tayo", ah sus, alam ko, kulang pa yan sa sayo...pero cute pa rin syang kumain....then pinag-usapan namin yung about sa family nya. Nagtitipid daw sya kasi nga, siya ang magsponsor sa araw na manganak ang kapatid nya...parang seryoso naman sya pero di ko lng alam kung totoo talaga o pinapasakay nya naman ako sa isang kwentom nya....

Nung natapos na kami, nauna na akong puunta sa work area, tapos xa daw, magsisigarilyo pa...tsk tsk tsk...adik talaga yun...

Nung nagkita kami, tinanong nya ako what time daw matatapos yung shift ko, sabu ko naman "6am" . Around 6am, nagtatanong na xa kung uuwi na daw ako:
R [Uwi ka na?]
ako [ou, ikaw]
R [daan pa ako stella marris (its a school)]
ako[ok, samahan na kita]
nauna akong lumabas mga arounf 6:45am yun tapos sya nakipag-usap sa mga kaibigan nya, hay naku...ako tuloy di mapakali kung sasabay o hindi, pero napag-desisyunan ko na, "sasabay ako"

alam mo kung anong nangyari, nung malapit na kami sa kanto, nagtanong sya kung saan daw ako uuwi, sabi ko naman "matina aplaya", tanong sya uli saan pala yan, pinopoint out ko sa opposite direction na kung saan kami ay naglalakad, tapos sabi nya" Ha? so bakit ka dito?, Reply ko sa kanya "samahan kita sa stella marris" then sabi nya na parang na bigla "pupunta ako sa bahay ng tita ko" hahay, T*ng *n*, kala ko ok lang na samhan ko siya yun pala sabay lang sa daan.....tsk tsk tsk...yan kasi expect ng expect eh....kaya ngayon, frustrated and ewan ko, "ANG LABO!". kaya ang sabi ko"sige didiretso na lng ako sa internet cafe" na kung saan sinusulat ko toh....hay naku...parang ngayon ngatitigilan ko ang pangungulit ko...sa bagay, parang wala naman tong patutunguhan eh.....

no plans justCoincedence...surprise

August 7, kakatapos lanmg ng shift ko which starts 9 ng gabi up to 6 ng umaga then the next 2 days ay rest day ko na...Ganda actually ng off ko, friday and saturday...(Inoman Mode talaga); Friday morning plano ko sanang matulog kaso, di kami maka-afford ng aircon kaya ang init at sumubra pa ha around 10am up to noon...hahay I decided na maligo at pumunta ang downtown, maglaro ng computer games then by 3pm, umuwi ng bahay. Then naisip kp agad i-txt ang crush ko which is kaboardmate ko a year ago...My God, (kasi nga kakasweldo lang kaya nagyabang ang gago) Itago natin xa sa panagalang "M". Txt ko. oi sabai tau dinner maya, libre ko dont worry...ohhh bongga diba? then nagreply xa..."kuya txt mo lng ako kung saan ka, puntahan lng kita" (awww naman, kinilig na rin ako). Reply ko Ok mga 7pm tau magkita. Sa lugar kasi namin 8:30pm-9pm nagcoclose na ang mall... SO, sa laki ng davao kung saan ako nakatira eh, umuulan sa amin while doon naman sa downtown which nag-aaral xa, eh very fine ang weather...Txt ko baka di tayo matuloy ngayon kasi lumalaks ang ulan sabi ko next tym na lang and nasa isip ko that time (LOrd wag mong guluhin ang araw ko, please, minsan lang kita inaabuso....) Reply si M "d naman umuulan dito, Ok ya, nxt tym na lng.Txt ka lng.

(Miracle comes)...around 7:48pm ata biglang humina ang ulan nagstart kasi ito around 7pm...(ohh di ba...may record ako ng oras ng ulan). Then text ako agad "M ituloy pede pa ba tayong matuloy ngayon, humihina na kasi ang ulan...reply sa M "ok andito lng ako maghintay sa mall" ...hahay napasabi ako "Lord di ma ako binigo dahil jan magsisimba ako this sunday".

So sumakay ako ng jeep, naghintay sya at pinagtagpo nga kami ng tadhana.... Pumasok ako sa mol at on my way nakita ko siya, ganun pa rin, chubby, nagsasmile at lastly cute parin ang mukha. Pinkish dark nga lng pero ok na din...

Tapos, na set ko na ang dapat e-order namin ng magsalita yung cashier na di na daw available ung chow fan whcih is 39 pesos lang...arrgh! kaya napilitan akong mag-order ng tag-89 pesos, actually kumain na nga ako sa bahay ng dinner para makatipid...hahay, pag palpak nga talaga....but anyway...so ganun na...nagorder ako , kumain kami at nag-usap...nacomment pa nga ako about sa food (di masarap, walay lami) ahahaha...mas masarap ma yung mura...xa naman enjoy sa kinakain nya at tsaka may background song pa kami sponsored by Wonder Girls" nobody but you ang title ng song... with all the hand claps and point his 2 index fingers towards me singing that song...hay....para na akong kukunin ni lord but i should hold on"

after ng dinner, kasi ayaw kong matapos na lng basta-basta....inembitahan ko xa na manoud ng sine...gusto ko sana ung movie na "Its Alive" pero nung dun na kami "G.I. Joe na lng, kasi mas marami ang nanunuod....nung nasa sine kami, sa kalandian nag-papalambing ako...sinasandal ko ung ulo ko sa balikat nya at amoy ko pa ung pabango nya sabay tug-tug sa isip ko "Big Girls Dont Cry" ahahaha( natawa ako dun na part, ang drama!)

Nung natapos na ang movie, napa-isip ako....Uuwi na ako? anp pa?...then niyaya ko sya bigla mag-inuman. pumayag naman xa...ang nasa utak ko (kasya kaya ang 400pesos sa aming dalawa?) So nagtuloy ng a kami...Pumunta kami sa Torres (dun-palaging uso ang inuman) Nung makarating kami dun, order kami ng San Miguel Light, isang bucket as pulutan...hahay sabi nya baka d ko raw makaya though di naman talaga ako malakas uminom at ginusto ko na lnag dahil kasama ko siya. Aroun 12am kami dumating at nagstart mga 12:30am ata nun. at naubos namin half ng bucket. Tapos biglang dumating ang mga classmate ko sa colleges, hay salamat nabuhayan ang inuman naming dalawa, este tatlo ta naging apat dahil dumating pa yung isa kong babae na kaklase( hello...boring kaya nung kaming dalawa, walang mapagusapan na maganda) We talk and talk, tawa and so on...Then nung time na yun napansin kong mas marami pa ata ang nainom ko....kaya I tease "M".

Nung time na yun gumagawa ako ng paraan na di kami maghihiwalay ng maaga..at stupid ang naisip ko pero nagwork, sabi ko sa kanya dun ako matulog sa kanila, at alam mo pumayag naman sya, after i tried convining na "di ka ba maawa sa akin, Uuwi ng bahay tapos diretso matutulog , lonely at walang ginagawa) although it sound SH**T talaga but umubra....and take note, d sya taga dito sa davao...sa kabilang dako pa sya, ahahah so we need a bus para makarating sa kanila...

Nakarating kami sa lugar nila around 2am ata...actually first time kung pumanta sa bahay nila. OMG ang kapal ng mukha ko...aheheh pero ok lng

and then, umakyat pa kami sa gate ng bahay ni "M"...pero eks man din, ang mama pa rin nya ang nag-open ng door ng haus nila...Greet pa ako nun "Magandang Gabi po" (sana Hello tita na lang)

Nung nasa room na kami nya...ehem...wag ko na kayang ituloy...basta masaya na ako sa nangyari di dahil sa kung anu ang iniisip nyo, its because, i have known someone na di mahirap pakisamahan at ok anytime...hahay "M" when kaya maging masaya ang buhay ko...

actually, andito pa ako sa lugar nila, sa kanilang internet shop...maya-maya uuwi na rin ako ng davao...hahay///then back to the reality

Wow! ba o Wow?

Wow! Life is indeed both pleasure and pain, minsan mahirap, nahihirapan at pinahihirapan, minsan naman, masarap, sumasarap at pinapasarap...but still di ko pa rin ma gets bakit ako natatakot, sa nangyayari, sa may mangyayari at sa mangyayari.